Landbouwshow: "Grote distributeurs respecteren de EGalim-wet niet", hekelt de voorzitter van Ania, de agrovoedingsvereniging

Het is onwaarschijnlijk dat handelsbesprekingen tussen producenten en de Franse massadetailhandel de landbouwwoede die al goed is geuit in 2024, zullen kalmeren. Hoewel de dialoog nog steeds erg gespannen is, zou de komst naar de landbouwbeurs van vijf bazen van de Franse massadetailhandel - die van Carrefour, Intermarché, Système U, Auchan en Casino - voor een ongekende ontmoeting met boeren, op initiatief van Karine Lemarchand - de sterpresentatrice van de M6-groep en vriendin van boeren - de debatten rond de beloning van producenten nieuw leven moeten inblazen. De verschillende groepen hebben al initiatieven aangekondigd om boeren te ondersteunen. " Een communicatieoperatie ", bekritiseert Jean-François Loiseau, voorzitter van Ania, de belangrijkste agrovoedingsvereniging die bijna alle 20.000 bedrijven in de sector vertegenwoordigt.

franceinfo: Denkt u dat grootschalige distributie het imago onder boeren herstelt?

Jean-François Loiseau: Wees voorzichtig met communicatieoperaties! Wij moeten de werkelijkheid zien zoals die is. Tussen een landbouwproduct en een voedingsproduct bevindt zich wat wij een transformatie- en herstelketen noemen. Landbouwproducten - u noemde dierlijke producten, granen, bieten of andere bodemproducten - moeten door een verwerkingsmachine. Als je bijvoorbeeld yoghurt aan de consument wilt aanbieden, is verwerking nodig. Tussen de liter melk en de yoghurt zit een kleine fabriek die het werk doet en dat werk moet eerlijk betaald worden. Want dat is het op dit moment niet.

"De distributie-boeren-operatie is niet de echte realiteit."

Jean-François Loiseau, voorzitter van Ania

frankrijkinfo

De spanningen lopen hoog op tijdens deze handelsbesprekingen, die zaterdag eindigen. Waar bevinden we ons in deze onderhandelingen?

Terwijl we dit bespreken, zijn ze nog niet klaar en zijn ze erg gespannen. Ongeacht de segmenten van een bedrijf, grote bedrijven bijvoorbeeld, denken we dat ze alles kunnen opslokken, alles kunnen absorberen, maar dat is niet waar. Kleine, middelgrote en grote bedrijven zitten gevangen in hetzelfde keurslijf: dat van een paar distributeurs. Zoals u al zei, zijn we met 20.000. Ik vertegenwoordig 20.000 bedrijven: het zijn familiebedrijven, internationale bedrijven en coöperaties.

"Gezien de 20.000 bedrijven zijn er distributeurs die druk op ons uitoefenen en die de EGALIM-wetten niet respecteren, met name die inzake de vaststelling van landbouwprijzen."

Jean-François Loiseau, voorzitter van Ania

frankrijkinfo

De Egalim-wet, die een betere beloning voor boeren garandeert. We zijn al bij drie wetten aangekomen, waarvan de laatste in 2021 werd afgekondigd.

Dat is normaal. Als we een sterke agrarische wereld voor verwerkingsfabrieken willen, moeten de inkomens van boeren behouden blijven . Maar ik wil dit wel zeggen: distributeurs verplaatsen hun bedrijven tegenwoordig naar andere landen buiten Frankrijk om daar commerciële voorwaarden te onderhandelen. Hoewel landbouwproducten in Frankrijk worden gekocht, staan ​​de fabrieken in Frankrijk, zijn de regelgevingen Frans en worden de producten in Frankrijk verkocht. En wij worden gevraagd om in Spanje te gaan onderhandelen, omdat het daar eenvoudiger en vooral gemakkelijker zou zijn. Dit zijn de bekende grote Europese inkoopcentra.

Houdt de Franse massadistributie zich niet aan de wet?

Maar dat is precies het. Bij grootschalige distributie wordt de wet op de fixatie van de geoogste grondstof niet nageleefd - dat is een essentieel punt. En ze respecteert de wet niet, omdat ze ons internationaal wil trekken door ons uit te leggen dat er Europese regels zijn die dat toestaan. Ik vind het jammer: we hebben een beetje gezond verstand nodig, een beetje nationale bewustwording, in naam van voedselpatriottisme. Als we in Frankrijk handel willen drijven, moeten de handelsregels op Frans grondgebied worden toegepast. Waarom zouden we de fabrieksprijzen, de landbouwprijzen en de prijzen van agrovoedingsproducten in fabrieken opnieuw verlagen, terwijl we al 15 jaar te kampen hebben met veel te veel deflatie?

Bent u het eens met de president van de Republiek die tijdens de opening van de show verklaarde dat er gewerkt wordt aan hervorming van de prijsstructuur en dat de Egalim-wet onvoldoende is? Heb je een nieuwe nodig?

Het is een beetje een Frans probleem: nog maar eens een wet om iedereen op hetzelfde niveau te laten discussiëren... Maar Frankrijk is het enige Europese land waar de handelsbesprekingen slecht verlopen. Natuurlijk is er sprake van machtsevenwicht en dat is normaal. Maar op een gegeven moment zeggen zelfs distributeurs het: je moet waarde creëren. Want als ik geen waarde creëer voor mijn leveranciers, en dan met name de fabrikanten, zullen zij hun fabrieken sluiten en kan ik mijn lokale producten niet verkopen.

De consument die naar ons luistert, vraagt ​​zich af of hij de komende weken meer voor zijn producten gaat betalen? Kunt u het ons vanavond vertellen?

Wat we wel kunnen zeggen is dat de voedselinflatie in 2024 negatief was, dat wil zeggen dat de prijzen daalden. Het is duidelijk dat er prijzen zijn voor landbouwgrondstoffen die niet zijn veranderd. Maar daarnaast zijn er ook nog de stijgende salarissen, de verpakking, de CO2-reductieproblemen waar we het niet over hebben, problemen met AI, training en zelfs de aantrekkelijkheid van de gebieden. Dat betekent dat er, afhankelijk van de sector, sprake zal zijn van stagnatie of juist van een kleine stijging. Omdat de druk van de distributie, ik herhaal het, ongeëvenaard is.

Afhankelijk van bepaalde landbouwproducten kunnen er ontwikkelingen zijn die zeer laag zijn. Maar ik durf te stellen dat dit niet voldoende is om de duurzaamheid van onze bedrijven op lange termijn te waarborgen: van de 20.000 bedrijven zijn 98% MKB's en ZKO's.